Informatiebeveiliging is binnen de BIO ook een verantwoordelijkheid van de proceseigenaar. De proceseigenaar bepaalt welke kwetsbaarheden zich kunnen voordoen binnen het proces dat onder zijn/haar verantwoordelijkheid wordt uitgevoerd en hoe groot het risico is als er een incident plaatsvindt. Maar waar ben je dan precies verantwoordelijk voor en wat houdt die verantwoordelijkheid in?
Patchmanagement is erg belangrijk voor de beveiliging van de gemeentelijke ICT-omgeving. Als we het hebben over informatiebeveiliging, komen de termen ‘patches’ en ‘patchmanagementproces’ dan ook vaak voorbij. Maar wat betekenen deze termen nu eigenlijk? Waarom is patchmanagement belangrijk? En hoe richt je zo’n proces dan in? In deze blog lees je hoe je hier zelf mee aan de slag kan.
Om te voorkomen dat je kritische bedrijfsprocessen stilvallen, is het slim om potentiële bedreigingen vroegtijdig in kaart te brengen en een inschatting te maken van het effect van elke bedreiging op deze kritische processen. Want, door snel en op de juiste manier op de bedreiging te reageren, kan de impact ervan worden geminimaliseerd. Dit proces noemen we ook wel ‘Bedrijfs Continuïteits Management (BCM)’ of Bedrijfscontinuïteit. Maar hoe ga je hier mee aan de slag?
Wist je dat… bewuste medewerkers sneller risico’s signaleren en daardoor beveiligingsincidenten kunnen worden voorkomen? Alleen technische beveiligingsmaatregelen nemen om incidenten te voorkomen is nooit genoeg. Uiteindelijk draait het om het gedrag van mensen. Maar hoe zorg je voor bewuste medewerkers? Ofwel, hoe maak je bewustwording tot een succes?
De Baseline Informatiebeveiliging Overheid (BIO) kent drie basisbeveiligingniveaus, ook wel BBN’s genoemd. Namelijk BBN1, BBN2, BBN3 en voor gemeenten BBN2+. Voor de meeste informatiesystemen is BBN2 voldoende. Maar het kan voorkomen dat een gemeentelijk informatiesysteem een hoger beschermingsniveau nodig heeft. Daarvoor heeft de IBD de maatregelenset BBN2+ opgesteld. Maar wanneer gebruik je BBN2+?
Bij een risicoanalyse worden bedreigingen en risico’s benoemd en in kaart gebracht. Vaak is het voor organisaties lastig om vanuit het niets bedreigingen en risico’s op het gebied van informatiebeveiliging te benoemen. Een veel gebruikt model om dit proces te ondersteunen is het zogenaamde MAPGOOD-model. In deze blog leg ik uit hoe dit model werkt.
Bij veel informatiebeveiligings- en privacyprojecten zie ik dat het in de praktijk soms ontbreekt aan projectmanagementcapaciteiten. En natuurlijk, een privacy of security officer is ook geen projectleider. Maar desondanks krijgen ze wel vaak projectmatig werk op hun bordje. Het is daarom van belang om over een bepaalde set (basis)projectmanagementvaardigheden te beschikken. In deze blog laat ik je zien hoe je projectmatig te werk kunt gaan.
De Baseline Informatiebeveiliging Overheid (BIO) is geheel gestructureerd volgens de NEN-ISO/IEC 27002-standaard uit 2017 en beschrijft de invulling van deze ISO-standaard voor de overheid. Dit jaar staat de introductie van de nieuwe versie van de ISO 27002 gepland. Welke impact heeft dat op de inhoud en samenstelling van de huidige BIO? En wat betekent dit voor gemeenten?
De implementatie van de BIO is niet alleen specifiek de verantwoording van de CISO. Het is een samenspel van diverse specialisten uit verschillende vakgebieden, waaronder ook applicatiebeheer. Applicatiebeheer is (de naam zegt het al) verantwoordelijk voor het beheer van alle applicaties binnen de gemeente. Maar hoe weet je als applicatiebeheerder of je volgens de BIO-kaders werkt?
Elke organisatie is te hacken. Dagelijks sta je als gemeente bloot aan digitale risico’s, waarbij cybercriminelen gaten proberen te ontdekken in de beveiliging. Om de gemeentelijke digitale weerbaarheid te toetsen en vergroten, organiseert gemeente Den Haag in samenwerking met Cybersprint daarom sinds 2017 het jaarlijkse hack-evenement: Hâck The Hague. Met de e-guide ‘Zo hack je een stad’ kan iedere gemeente nu een eigen variant organiseren.
Gewoon omdat het kan hebben we deze week een techblog voor je gereed. Misschien de eerste van een heuse serie, maar dat gaan we zien. DNS staat voor Domain Name Server. In deze blog leggen we uit wat de DNS doet en hoe (en waarom) hackers proberen de DNS te hacken. Ook zonder technische achtergrondkennis te lezen. Althans, daar streven we naar.
Ook al neem je nog zoveel beveiligingsmaatregelen, vroeg of laat krijgt elke organisatie te maken met beveiligingsincidenten. De gevolgen hiervan kunnen zeer ernstig zijn en de dienstverlening in gevaar brengen. Je kunt daarom maar beter goed voorbereid zijn. Welke stappen moeten er bijvoorbeeld genomen worden wanneer een incident plaatsvindt? En hoe kun je de gevolgen beheersen? Dit en meer leg je vast in een Incident Response Plan. Hoe je dat doet lees je in deze blog.