Privacy is een ondergeschoven kindje, maar de Nederlander haalt zijn schouders op
Binnen de gemeente Amsterdam was al langer bekend dat de politie onterecht toegang had tot gemeentecamera’s bij de milieuzone. Privacyregels werden opzij geschoven. Waarom dergelijke schendingen zo vaak belanden in de hoek van ‘wat is daar nou erg aan?’
Ambtenaren van de gemeente Amsterdam staan voor een dilemma. Blijven we beelden van 53 gemeentelijke camera’s bij de milieuzone gewoon doorgeven aan de politie? Dit terwijl inmiddels duidelijk is dat het – het zijn de woorden van de ambtenaren zelf – illegaal is. Of stoppen we de samenwerking met de politie direct en doen we melding bij de Autoriteit Persoonsgegevens (AP)?
Het is september 2017. Geen van de scenario’s is wenselijk, schrijft een ambtenaar in samenspraak met de privacy-officier van de gemeente aan collega’s die zich bezighouden met verkeer en openbare ruimte. Gewoon doorgaan alsof er niets aan de hand is, levert ongetwijfeld weer vragen op van de toch al kritische gemeentelijke privacycommissie. Maar wel melding doen bij de AP zou politiek en publicitair wel eens negatief kunnen uitpakken. Dan moet openlijk worden toegegeven dat de politie al sinds 2013 onterecht toegang had tot de zogeheten Automatic NumberPlate Recognition (ANPR)-camera’s van de gemeente. Die apparaten hangen op toegangswegen naar de stad en registreren alle kentekens van voertuigen om te controleren of ze de milieuzone in mogen.
Deze week onthulde Trouw dat de gemeente Amsterdam zich daarmee niet aan de wet hield. Het stadsbestuur wil nu binnen drie maanden maatregelen om dat te veranderen, liet het eind september aan de gemeenteraad weten. Tegelijk publiceerde het college van Amsterdam documenten, waaronder verslagen van vergaderingen en e-mails, waaruit een goed beeld naar voren komt hoe ambtenaren de afgelopen jaren met het privacyvraagstuk en de ANPR-camera’s omgingen.
Verder lezen bij de bron